تنفر یه حس عجیبی هست
اونم وقتی نسبت به اقوام در جه یک داشته باشی
ازیه لحاظ احساس میکنی ،چرا اصلا باید متنفرباشم؟
بعد وقتی یاده خاطرات میوفتی ،درک میکنی اونا بابت کاری که باهات کردن حتی یک بارم اضحار پشیمانی نکردن پس تو هم حق داری حس تنفرتو برای خودت نگهداری شاید تسکین دهندت نباشه،شاید جز ضرر برات چیزی نداشته باشه ولی ته قلبت یه احساس رضایت میکنی که دیگه کاری که باهات کردن رو هرگز فراموش نمی کنی،
یه معادله ساده در عین حال منطقی
وقتی از یکی ضربه خوردی اگه بغلش کنی بگی هنوز برام عزیزی ایندفعه باهربار مشت طرف مقابلت از درون خیلی بدتر از قبل شکسته میشی
پس چه بهتر دست کش بکست رو بپوشی وبیای تو رینگ
حداقل دیگه خیالت راحته ،دست کم احمق نیستی !
درباره این سایت